In de rubriek ‘De Grens Over’ komt iedere week een Nederlandse fan van een Duitse club aan het woord. Deze keer: Ernst-Jan Kruize, supporter van FC St. Pauli.
Door Martijn Visscher, 26 september 2019.
Hoe is jouw liefde voor FC St. Pauli ontstaan?
'Ik ben bij St. Pauli terechtgekomen via een groundhoptripje met een vriend, in het voorjaar van 2011. Bayer Leverkusen speelde die middag thuis tegen Sankt Pauli. Het stadion vond ik prachtig, de sfeer ook, maar ik was vanaf de eerste minuut gefascineerd door de FCSP-fans. Het waren er zó veel en het was zo'n kleurrijk gezelschap. Ook het fanatieke aanmoedigen gaf me kippenvel. Geweldig. Support tot de laatste minuut in een verloren wedstrijd. Een paar weken later zou de club degraderen naar het tweede niveau, maar het had mijn hart gewonnen.’
Wat is tot nu toe de mooiste wedstrijd die je hebt bezocht?
‘Eén van de mooiste potjes vond ik een thuiswedstrijd tegen Dynamo Dresden van een aantal seizoenen geleden. Op een ijskoude zondagmiddag versloeg Sankt Pauli het gehate Dresden met 2-0. Een geweldige choreo vooraf, zowaar een spetterende wedstrijd en een overwinning die Sankt Pauli van de laatste plaats afhaalde, wat wil je nog meer. We beleefden deze wedstrijd van de Südkurve achter één van de doelen. Het vak waar ook Ultrà Sankt Pauli staat.’
Aan welke speler of trainer bewaar je de mooiste herinneringen?
‘Ik vind het altijd geweldig als Jan-Philipp Kalla speelt. Een echte jongen van de club die nooit ergens anders heeft gespeeld. Een onwijs betrokken gast die precies weet waar de club voor staat en die waarden ook uitdraagt. Bepaald geen topspeler (bijnaam ‘Schnecke’, oftewel 'Slak’), maar immens populair. Helaas wel blessuregevoelig, dus hij speelt niet meer zo vaak.’
‘Bij St. Pauli is de club overigens veel belangrijker dan de individuele spelers. De meeste (Kalla daargelaten) zijn passanten, maar St. Pauli is een club die staat voor iets groters. Het is een echte 'left-wing' voetbalclub waar het draait om gelijke rechten voor iedereen. Geen homofobie, seksisme of racisme. Dat is wat de fans bindt aan de club.’
Wie is jouw favoriete speler op dit moment en waarom?
'Ik ben zelf ook nogal gecharmeerd van Marvin Knoll, één van de weinige vechtersbazen in het team. Een echte publieksspeler bovendien, iemand die dus gevoelig is voor de sfeer en echt bij de club past. Geen enorm talent, maar een voorbeeldige instelling en een lekkere vrije trap in zijn benen. Vanuit de fanclub hebben we een vlag voor' m gemaakt: ‘Sankt Pauli Knolland’. Vond-ie mooi!’
Hoe ziet een wedstrijddag er voor jou uit?
'Vanuit de fanclub FC St. Pauli gaan we vaak wel met meerdere mensen, altijd gezellig. In het Ruhrgebied zijn we vaak met behoorlijk wat mensen. Dit voorjaar bijvoorbeeld in Keulen met 35 man. Het is dan inmiddels wel traditie om ruim vooraf af te spreken in een kroeg in de buurt. Daar treffen we niet alleen elkaar, maar vaak ook bekenden van andere Sankt Pauli fanclubs. Dat blijft toch heel mooi, om dan met biertjes in de hand samen naar de wedstrijd toe te leven.’
‘Als Sankt Pauli-fan moet je het vaak van de voorpret hebben. Thuiswedstrijden zijn een fenomeen op zich. Voor mij betekent dat doorgaans vier uur reistijd, maar meestal gaan we toch heen en weer. Dus vroeg op, eventjes de wijk in. Dan altijd verbaasd zijn dat iedereen om 11.00 uur al met een biertje in clubkleuren rondloopt.’
‘Vervolgens langs de Fanladen, voor de tickets en de sfeer. Er worden fanzines, stickers, buttons, shirts en veel meer verkocht. Een hele relaxte plek. Dan vaak nog wat afspraken met bevriende fanclubs en op tijd het stadion in om de vlag op te hangen. Uiteindelijk vaak vrij snel na de wedstrijd weer terug. Regelmatig teleurgesteld, maar vlak bij huis vaak al weer bezig met de vraag: 'wanneer gaan we weer?’
Hoe ervaar jij de voetbalbeleving in Duitsland?
‘Helaas lijkt het erop dat er weer meer geweld is rondom wedstrijden. Ook Sankt Pauli blijft daarbij niet buiten schot. Wat er in maart voor en tijdens de verloren derby tegen HSV gebeurde, was niet ok. Toch blijft de Duitse voetbalsfeer uniek. Enerzijds gemoedelijk, omdat de fangroeperingen zich vaak probleemloos door elkaar kunnen begeven. Anderzijds superfanatiek in het aanmoedigen van het eigen team. In de Tweede Bundesliga en lager heb je bovendien vaak nog echt karakteristieke voetbalstadions. Als het dan ook nog eens een ‘Flutlichtspiel’ is, heb je vaak een sfeer die ik in Nederland nergens heb meegemaakt. Dat maakt vermoedelijk dat - met mij - vele anderen wekelijks potjes voetbal in Duitsland gaan kijken.’
Lees ook: de bijdrage van Jaap Urban over de recentelijk gespeelde derby van Hamburg.