In de rubriek ‘De Grens Over’ komt iedere week een Nederlandse fan van een Duitse club aan het woord. Deze keer: Rik Houwers, supporter van Schalke 04.
Door Alexander Drost, 15 december 2019.
Hoe is jouw liefde voor Schalke 04 ontstaan?
'Ik ben opgegroeid in een klein dorpje in de Achterhoek, onder de rook van Doetinchem. Elke zaterdag was het om 18.00 uur Sportschau kijken, met toen nog de Tweede- en Eerste Bundesliga. Dan word je geïndoctrineerd met het Duitse voetbal, de stadions en natuurlijk de sfeer in de stadions, die voor mij de beste ter wereld is.'
'Nu wil het verhaal dat er in de familie een kleine tweespalt is. Mijn zus is voor de grote rivaal uit Dortmund en als het jongere broertje van is het natuurlijk een uitgemaakte zaak dat je je zus zoveel mogelijk moet etteren en vervelen en daarom werd Schalke 04 mijn club in Duitsland. Alleen is de liefde voor Schalke een beetje uit de hand gelopen en is S04 echt de enige club die ik volle support geef. Ik was een jaar of 12,13 toen dat ontstond en daar moest alles voor wijken. Daarbij heb ik in Nederland geen club die ik echt support, meer een zwak voor een aantal clubs, daar blijft het bij.'
Wat is tot nu toe de mooiste wedstrijd die je hebt bezocht?
'Dortmund-uit in 2012. Eerste uitwedstrijd van Schalke voor mij, met Huub Stevens aan het roer. Ibrahim Afellay, die meteen geblesseerd raakte en daarna ook nooit meer is gezien in Gelsenkrichen, scoorde in de 14e minuut via de binnenkant van de paal. Marco Höger maakte het af, 0-2. De beleving, de reis er naar toe met de waarschuwing toch niet vooral aan anti-Schalke stickers te zitten (vanwege scheermesjes die eronder geplakt zijn), naar de wc gaan tussen alleen maar Dortmund-fans met mijn Huntelaar-shirt, de opkomst van de spelers met daarbij de UGE (Ultra's van Schalke, red.) die een paar rookbommen afstak, het betreden van de bovenste ring van het uitvak en de ontlading bij de goals en de winst. Good old Huub kwam nog even uit de cabine om keihard toegezongen te worden. Wat een dag was dat zeg!'
Aan welke speler of trainer bewaar je de mooiste herinneringen?
'Ralf Rangnick. Toen al stond hij bekend als de professor van het Duitse voetbal en ik durf zeker te zeggen dat dat voetbal het beste voetbal is geweest dat ik bij Schalke heb gezien. In zijn eerst seizoen werd hij meteen tweede, maar kenmerkend voor een club als Schalke is dat hij al werd ontslagen voor de winterstop van zijn tweede seizoen, omdat het iets minder liep. Ik denk dat Fred Rutten daar over mee kan praten, haha! Rangnick is ook nog een tweede periode actief geweest bij Schalke, toen hij Felix Magath opvolgde. Zijn eerste wedstrijd (in zijn tweede periode als trainer van de club, red.) was de kwartfinale van de Champions League, uit tegen Inter. Dat is misschien wel de allermooiste wedstrijd die ik heb gezien van Schalke. Gewoon even met 2-5 winnen van de Champions League winnaar van 2010. Ik weet nog wel dat ik helemaal gek werd voor de tv en die wedstrijd de volgende dag nog een keer in zijn geheel heb gekeken!'
Wie is jouw favoriete speler op dit moment en waarom?
'Amine Harit is by far de beste speler van Schalke op dit moment, maar voor mij niet de favoriete speler. Dat is Guido Burgstaller. Wat een cultheld is dat zeg. Hij werd in janauri 2017 van 1. FC Nürnberg overgenomen en peerde er meteen 12 in die seizoenshelft. Dachten we even een topspits in de gelederen te hebben. Niets bleek minder waar, want eigenlijk kan het niet meer dat hij op dit moment nog speelt bij Schalke. Door zijn voorkomen en het harde werken (het enige wat-ie kan) is hij de speler die voor mij favoriet is.'
Hoe ziet een wedstrijddag er voor jou uit?
'Ik ga altijd mee met Blau und Weiss Enschede. Daarvoor moet ik eerst een klein uurtje rijden om vervolgens met de bus naar Gelsenkirchen te gaan. Ik neem altijd een paar vrienden mee die graag meewillen naar Schalke. In de bus lekker tanken, tussenstopje hier en daar voor een kleine versnapering, en een plaspauze uiteraard. Daarnaast is er ook nog een loterij in de bus, waar onze voorkeur toch vaak uitgaat naar het winnen van de flessen Duitse drank (Mümelmann of Eierlikör) voor de terugweg. We worden altijd afgezet bij de Fankneipe Auf Schalke, om daar de eerste halve liters te nuttigen en een broodje te halen. Ik wil meestal wel een uur voor de wedstrijd op de Nordkurve staan, zodat je nog goede plekken achter het doel hebt. Duitsers vinden het sowieso mooi dat Nederlanders interesse hebben voor hun club en ze zijn meestal wel verbaasd als ik zeg dat Schalke mijn enige club is en ook niet voor Twente ben.'
Hoe ervaar jij de voetbalbeleving in Duitsland?
'Ongeëvenaard. Ik kan sowieso genieten van de vlaggen, de trommels, de capo om het op te zwepen. Er zijn er ook genoeg die dit helemaal niks vinden, maar voor mij hoort het bij het voetbal en dan in het bijzonder bij het Duitse voetbal. Altijd en overal je club blijven steunen. Ook in slechte tijden neemt Schalke 5.000 tot 6.000 fans mee naar een uitwedstrijd. Daarnaast is er nog zoveel cult, vooral in de lagere divisies met al die grote clubs die zijn afgegleden, maar nog steeds 20.000 tot 30.000 supporters trekken bij thuiswedstrijden.'