‘Een van de leukste periodes die ik als trainer heb meegemaakt’, omschrijft Ruud Kaiser zijn tijd bij Dynamo Dresden. De inmiddels 60-jarige Nederlander raakt haast niet uitgepraat over zijn avonturen bij de Oost-Duitse club.
BILD zet Kaiser na de eerste competitiezege meteen op een voetstuk.
Door Martijn Visscher, 17 juli 2021
Bijna een uur hangen we aan de lijn met Kaiser, die van juli 2008 tot begin oktober 2009 de scepter zwaait bij Dynamo Dresden. Na zijn eerste competitiewedstrijd tegen Rot-Weiss Erfurt wordt Kaiser door alles en iedereen opgehemeld.
‘We wonnen met 1-0, het was de opening van de net nieuw opgerichte 3. Liga. Er waren denk ik wel 5.000 fans meegereisd. Die gingen helemaal uit hun dak. Ik wist niet wat ik meemaakte. Het was ook een zogeheten Ost-Derby. De trainer van Erfurt zat er na afloop als een dood vogeltje bij op de persconferentie. Dat begreep ik niet helemaal, want er waren nog 37 wedstrijden te spelen. Tot ik een dag later de kranten opensloeg.’
Kaiser noemt met name BILD, de boulevardkrant die je kan maken of breken. ‘Ik werd afgebeeld met een kroontje op mijn hoofd, met de tekst ‘Der Kaiser von Dresden’. Ik dacht: wat is dit nou joh? Maar aan de andere kant was het ook wel kicken. Ik kreeg al snel het besef dat ik in een hele andere wereld terecht was gekomen.’
Kaiser is geliefd bij de fans van Dynamo Dresden.
Na een succesvolle periode bij de KNVB, waar hij onder meer met het Onder 17-elftal WK-brons behaalt, en de Chelsea-jeugd belandt Kaiser in Dresden. ‘Ik had een presentatie gehouden voor de jeugdtrainers en technisch directeur Ralf Minge bleek onder de indruk. Hij wilde me halen, maar dan moest Dynamo dat seizoen wel promoveren. Een plek bij de eerste tien in de Regionalliga was daarvoor voldoende. Dynamo werd dus tiende, al ging het op de laatste speeldag nog bijna fout.’
Gelukkig voor Kaiser vallen de puzzelstukjes in elkaar en kan hij met zijn vrouw naar Dresden verhuizen. ‘Vooraf heb je een bepaald beeld. Voormalige DDR, grauw, grijs. Een grote vergissing kan ik je zeggen. Want wat is Dresden prachtig! Het is net een openluchtmuseum, gelegen aan de rivier de Elbe. Mijn vrouw en ik hebben er twee jaar met ontzettend veel plezier gewoond.’
Het sportieve gedeelte verloopt aanvankelijk naar behoren. Al dreigt tijdens zijn eerste seizoen heel even ontslag. ‘Rond de winterstop draaide het allemaal even wat minder en eind januari 2009 speelden we thuis tegen Erzgebirge Aue. Dat is dus haat en nijd hè. Nou, we wonnen met 3-1 en de supporters werden he-le-maal gek. In die tijd werd het stadion verbouwd, maar er zaten toch elke keer bijna 15.000 toeschouwers op de tribunes. Wat een ongekende sfeer. Ik mocht blijven en uiteindelijk eindigden we op de achtste plaats.’
Tijdens het tweede seizoen gaat het mis. En dat heeft ook te maken met het eerdere vertrek van Minge. ‘Hij was opgestapt na onenigheid met twee andere clubbestuurders. Die hadden hun handtekening gezet onder een overeenkomst waarin stond dat Dynamo twee miljoen euro per jaar moest betalen voor de huur van het stadion. Minge wilde dat niet en trok zijn conclusies. Zijn vertrek kostte mij mede de kop, al moet ik ook zo eerlijk zijn dat de resultaten te wisselvallig waren.’
Bij de fans van Dynamo heeft Kaiser desondanks een prima indruk achtergelaten. Zozeer zelfs dat de harde kern hem na zijn ontslag thuis komt opzoeken. ‘We hoorden wat kabaal. M’n vrouw keek uit het raam en zag allemaal supporters lopen. Blijkbaar waren ze achter ons adres gekomen. Ik ben toen naar beneden gegaan en ze gaven aan dat ze mij wilden bedanken. Ik heb toen een fotocollage gekregen. Dat vond ik geweldig. Ik heb alleen maar positieve ervaringen met de mensen daar.’
Dat wordt afgelopen winter nog maar eens bevestigd. Als Kaiser op Facebook zijn gekregen muts van zijn huidige club Achilles’29 toont, komen er reacties vanuit Oost-Duitsland. ‘Ik kreeg de vraag waarom ik geen muts van Dynamo droeg. Nou, heel simpel, omdat ik er geen heb. Twee weken later lagen er twee mutsen op de mat. Zo spontaan gaat het. Fantastisch. Ik heb de mutsen toen even geshowd op social media. Kreeg ik ook weer veel respons op.’
👋 Ruud, du bist einer von uns! 😎👊 #Kaiser #sgd1953 https://t.co/MeLMJiqvSB
— SG Dynamo Dresden (@DynamoDresden) February 18, 2021
Nog altijd heeft Kaiser contact met onder anderen Minge, zijn voormalige assistent-trainer Jan Seifert, clubarts André Juschten en hun families. Ook met enkele oud-spelers, zoals Sebastian Pelzer, is de band nog altijd warm. ‘Hij wilde mij na mijn trainerschap bij FC Den Bosch als hoofd jeugdopleiding naar Hansa Rostock halen. Pelzer was toen kandidaat om technisch manager te worden. Ik zou de Hollandse School moeten gaan implementeren. Helaas ging dat hele verhaal niet door.’
De voetbalbeleving in Duitsland, daar staat Kaiser nog altijd van te kijken. ‘Daar kan men in Nederland nauwelijks een voorstelling bij maken. Het is daar zó gigantisch. Je moet het eigenlijk voelen. Ik heb het mogen meemaken bij Dynamo en later ook korte tijd bij Magdeburg. In Dresden kon ik nooit rustig winkelen met m’n vrouw. Altijd werd er om een foto of handtekening gevraagd. Zelfs door mensen op leeftijd, voor hun kleinkind was dan het verhaal. Prachtig toch?’
Zware klus
Kaiser volgt Dynamo uiteraard nog, weliswaar van een afstandje. ‘Ze zijn weer gepromoveerd naar de Tweede Bundesliga. Geweldig. Ja, ik weet dat de competitie nu ontzettend sterk is, met clubs als Schalke, Bremen en HSV. Het zal ontzettend zwaar worden voor Dynamo, maar ik hoop van harte dat ze zich handhaven. Ik geloof dat ik er tweeënhalf jaar terug voor het laatst ben geweest. Het zou mooi zijn om nog eens terug te keren. Dynamo zit voor altijd in mijn hart.’