Preussen Münster behoort in 1963 tot de oprichters van de Bundesliga, maar houdt het slechts een seizoen vol op het hoogste niveau. De traditieclub speelt anno 2019 in de 3. Liga en een terugkeer naar de glorietijden lijkt verder weg dan ooit.
Door Martijn Visscher, 20 oktober.
Vanwege de pracht en praal in de binnenstad ben ik al een aantal keren in Münster geweest, maar het Preussenstadion heb ik tot mijn spijt nog nooit bezocht. Daar moet verandering in komen. Het kelderduel met Sonnenhof Grossaspach wordt mijn doelwit.
Na m’n auto ergens in een wijk te hebben geparkeerd, ga ik te voet richting de authentieke, oude voetbaltempel van Preussen. Tien minuten later koop ik een kaart voor vak L (13 euro) en begeef ik mij tussen de hondstrouwe aanhang.
Vak L, met een gedeeltelijke overkapping, ligt bij binnenkomst aan mijn rechterhand, maar links in de hoek zie en hoor ik de fanatieke aanhang. De wapperende vlaggen zijn van afstand een fraai schouwspel en ik besluit richting vak O te struinen.
Even begeef ik mij tussen de ultras van Preussen Münster. Het is een kleine groep, maar de sfeer is er niet minder om. Ik besluit om tijdens de eerste helft vlakbij vak O te blijven staan, om nog wat foto’s en video’s te maken (meer op ons Instagram-account).
Als de 1-0 valt, veert iedereen op in het stadion. Een overwinning is broodnodig, zo beseft iedereen. Het kleine Sonnenhof Grossaspach, gesteund door ongeveer 70 fans, doet niets onder voor Preussen, maar is slordig in de eindfase.
In de rust besluit ik energie te tanken. Even later tel ik 5 euro neer voor een enorme portie ‘Currywurst mit Pommes’. Komende week maar een dag extra naar de sportschool. De lucht betrekt en het lijkt een kwestie van tijd voordat de regen met bakken uit de hemel gaat vallen.
Vak L, dat goed bezet is, laat ik toch links liggen. De staantribune achter het doel, met een ouderwetse sintelbaan ervoor, valt in goede aarde. Als de gasten met tien man komen te staan, rekenen de 5.084 toeschouwers zich bijna rijk.
De regen daalt dan al enige tijd neer op het Preussenstadion en het chagrijn steekt nog meer de kop op als Sonnenhof Grossaspach met een man minder in de slotfase de gelijkmaker forceert. Terecht, zeg ik als neutrale toeschouwer, maar ik voel mee met de sympathieke thuisfans.
Naast mij staat een man op leeftijd met een prachtig spijkerjasje, zoals je die alleen in Duitsland ziet. Hij komt al 35 jaar bij Preussen Münster, zo vertelt hij. En hij verzamelt wedstrijdkaartjes. En dus sta ik bijna zonder enige aarzeling mijn ticket voor vak L af.
Het blijft 1-1, waardoor Preussen Münster onderin blijft bivakkeren in de 3. Liga. Momenteel wordt een degradatieplek bezet. Een waar schrikbeeld, maar er zijn wel meer traditieclubs van het proftoneel verdwenen. Ergens hoop ik dat Preussen dat scenario bespaard blijft.
Lees ook: het fanverhaal van Jeroen de Regt