Op 6 maart 2018 dachten we de wedstrijd Carl Zeiss Jena tegen Würzburger Kickers te gaan bezoeken. Echter, enkele uren voor de aftrap begon het hevig te sneeuwen. Alexander neemt je mee in ons hachelijke avontuur.
© Bananenflanke.nl
Door Alexander Drost, 6 februari 2021.
‘Op deze grijze avond staat een thuisduel van FC Carl Zeiss Jena op de planning. Ons debuut in het Ernst-Abbe-Sportfeld. Tevergeefs. Sneeuw is de spelbreker.
Zoals vaak leidt de navigatie mij via de toeristische route naar mijn bestemming. Via de Autobahn waren we waarschijnlijk veel sneller vanuit ons hotel in het artistieke Weimar in Jena aangekomen. Op de snelweg worden we begeleid door een legertje aan sneeuwschuiftrucks. Overal spatten de vonken van het asfalt. Deze jongens maken korte metten met de vele sneeuw op de weg. Een enkeling manoeuvreert zich tussen de wagens door, wij blijven keurig achter ze rijden.
Tot het moment waarop we afslaan. We zijn in Winter Wonderland gekomen. De sneeuw ligt zeker dertig centimeter hoog. Ik ben blij dat de auto net een flinke winterbeurt heeft gehad. Diverse wagens glibberen en glijden de weg over. Via een provinciale weg slingeren we richting Jena.
Aktueller Test: Ball in Jena rollt - bedingt... 🙈⚽ #FCCFWK #3Liga #zeigtsuns pic.twitter.com/UliFeMeatJ
— 3. Liga (@3_liga) March 6, 2018
Niet veel later staat een automobilist stil. De waarschuwingslampen staan aan. Ik wil hem inhalen. Zal wel een gevalletje pech zijn. Tot ik verderop een auto in de berm, die is trouwens vrij diep, zie liggen. Ik trap de rem keihard in. Niet slim, want de auto is op dat moment onbestuurbaar.
Ternauwernood krijg ik de auto langs de al stilstaande Duitser. Die vloekend en tierend tegen mij tekeer gaat. Tja. In mijn gedachten lag de voorkant van de auto er al af. We rijden door. Onderweg liggen meerdere wagens in de sloot of staan geparkeerd in de berm. Voorzichtigheid troef.
In Jena zelf is het nog meer glibberen en glijden. In de verte zijn de stadionlichten al te zien. Het laatste straatje voordat we afslaan naar de parkeerplaats loopt vol naar beneden, van een heuvel af. Wat doe ik? Koppeling? Rem? Niks? Wonderwel komen we veilig beneden aan.
© Bananenflanke.nl
Als we de auto hebben geparkeerd lopen we naar het stadion. We schieten een paar foto’s. Het beeld is fraai. De sneeuw in combinatie met stadionlampen biedt een surrealistische kijk. Deze groundhop kan nu al niet meer stuk. We genieten en lopen door een parkje, over een parkeerplaats, richting de stadionkassa’s.
Daar is het een drukte van belang. Jongeren drinken volop bier, zingen liederen. Waarom is het hier nu nog zo druk? De wedstrijd begint over een halfuurtje. Al snel weten we waarom. Het duel is afgelast. Balen. Juist hier wilden we een wedstrijd zien.
Ondertussen stroomt de massa het sportpark af. Beveiligers kijken dan ook raar op dat wij juist richting tribune willen. Schoorvoetend laten ze ons door. Gelukkig maar. Zo makkelijk laten we ons niet afschepen. Gauw lopen we naar de tribune waarop we plaats zouden nemen. Veel is er niet te zien. Alles is bedekt onder zeker twintig centimeter sneeuw.
© Bananenflanke.nl
Gelukkig, dit zien we dan nog. Een heerlijke oude bak, een steile hoofdtribune en een oud sportpark. Alle ingrediënten zijn hier aanwezig. Snel duiken we de fanshop in voor een speldje. Daarna kopen we een paar curryworsten en wat bier en besluiten maar weer te vertrekken.
Tussen de sneeuwballen gooiende Jena-fans door bereiken we de auto. Op naar Weimar. Het is inmiddels vrij laat. Soms gaat het stapvoets, maar uiteindelijk bereiken we ongedeerd het hotel. Hoewel we geen wedstrijd hebben gezien, hebben we toch mooie herinneringen en verhalen aan dit sneeuwavontuur.’