In de rubriek ‘De Grens Over’ komt iedere week een Nederlandse fan van een Duitse club aan het woord. Deze keer: Sjoerd Verbree, supporter van 1. FC Köln.
Hoe is jouw liefde voor 1. FC Köln ontstaan?
‘De Sportschau op zaterdag om 18.00 uur. Dat programma is voor mij een begrip. Het heeft mijn interesse in het Duitse voetbal aangewakkerd. In 2011 kreeg ik van mijn ouders kaarten cadeau voor Borussia Dortmund tegen 1. FC Köln. We zaten naast het uitvak en ondanks de 5-0 nederlaag bleven de fans massaal achter hun ploeg staan. Later ben ik een keer naar een thuiswedstrijd geweest en sindsdien ging ik steeds vaker naar Keulen. Ik ben lid geworden en momenteel bezoek ik de club ongeveer vijf à zes keer per jaar.’
‘Vrijdag zit ik op de tribune bij het duel met Dortmund. Daarvoor zit ik met duizenden andere fans in de Dom voor de traditionele dienst, voorafgaand aan de eerste thuiswedstrijd van het seizoen. Dat is altijd een geweldige ervaring. En op mijn verjaardag ga ik naar de derby tegen Borussia Mönchengladbach. In mijn kerstboom hangen ook altijd ballen van FC Köln. En in de kerststal heeft Jezus een klein sjaaltje van de club om, haha. Ik heb een bepaald gevoel bij deze club, dat valt niet uit te leggen.’
Wat is tot nu toe de mooiste wedstrijd die je hebt bezocht?
‘Vorig seizoen tegen Dynamo Dresden. Het werd 8-1. Alles kwam een beetje samen in die pot. Het sportieve succes, maar ook alles daaromheen. Bij Köln is het de laatste jaren een beetje alles of niets, toen was het alles. En sfeertechnisch was het maximaal genieten. Niet alleen van de Köln-supporters, maar ook van die van Dresden. Ik zat vlakbij het uitvak, gevuld met ongeveer 5000 man. Die bleven maar tekeer gaan, ook al werd hun ploeg helemaal weggespeeld. Ze braken de tent bijna spreekwoordelijk af. Waanzinnig.’
Aan welke speler of trainer bewaar je de mooiste herinneringen?
‘Huub Stevens. Hij is in Keulen maar een jaartje trainer geweest, maar is wel kampioen geworden van de Tweede Bundesliga. Lijkt mij een geweldige man. Hij is een Nederlander, maar als je zou zeggen dat hij Duits is, dan geloof je het meteen.’
Wie is jouw favoriete speler op dit moment en waarom?
‘Jonas Hector. Samen met nog een aantal dragende krachten verlengde hij na de degradatie in 2018 zijn contract. Als Duits international hè. Hij kon naar de Europese top, maar bleef in Keulen. Dat is pas onvoorwaardelijke clubliefde. Een fantastisch signaal richting de club en de achterban. Mooi dat de promotie vervolgens een feit is geworden. Hector wordt in Keulen op handen gedragen, ook door mij.’
Hoe ziet een wedstrijddag er voor jou uit?
‘Ik woon in Koudekerk aan den Rijn, vlakbij Leiden. Dat betekent ongeveer drie uur rijden. Dus als er zaterdag om 15.30 uur wordt gespeeld, dan vertrek ik met familie en/of vrienden rond 8.30 uur. Dan zijn we een beetje op tijd en kunnen we de stad nog even in. Dan drinken we wat bij de American Sportsbar, op de Rudolfplatz. Na afloop zijn we vaak bij de Dom im Stapelhaus te vinden, meer richting de Rijn. Keulen is een prachtige stad. Het totaalplaatje klopt. Als we geen hotel hebben geboekt, dan rijden we aan één stuk door weer terug naar huis.’
Hoe ervaar jij de voetbalbeleving in Duitsland?
‘Het is over de grens meer een dagje uit. De sfeer is gemoedelijker, al gebeurt in Duitsland ook weleens wat. Verder valt mij op dat Duitsers veel beter op de hoogte zijn van hun eigen club dan Nederlanders. Ze zijn meer betrokken en komen veel sneller in opstand als dingen ze niet aanstaan. Kijk maar naar de vele protesten tegen de maandagwedstrijden. En je hebt voor mijn gevoel veel sneller aanspraak. Laatst was ik in Duisburg en in de bus op weg naar het stadion raakte ik aan de praat met een man van 74 jaar. Hij vertelde honderduit. Over zijn kunstknie en zijn liefde voor MSV. Hij beschouwde het elke keer weer als een uitstapje. Dat soort verhalen vind ik prachtig. Duitsers zijn helemaal niet zo gesloten, vooral niet als ze een biertje hebben gehad.’
Lees ook het verhaal van Hertha BSC-fan Tim den Hollander.