Assistent-trainer Robert Roelofsen en keeperstrainer Roy Elferink namen zaterdag 21 mei met het winnen van de Westfalenpokal in stijl afscheid van SV Rödinghausen. Wij blikken met het duo terug op hun tijd bij de dorpsclub, die op het vierde niveau speelt.
Roy Elferink (links) en Robert Roelofsen (rechts).
Door Martijn Visscher, 28 mei 2022.
Hoe hebben jullie het winnen van de Westfalenpokal, ten koste van Preussen Münster, beleefd?
Roelofsen: ‘Het was hartstikke mooi om Münster na het nemen van strafschoppen te verslaan. We gingen niet als favoriet de wedstrijd in, maar ik zei vooraf tegen onze spelers dat ze moesten voorkomen dat Münster feest zou vieren met de fans op het veld. En dat is gelukt.’
Elferink: ‘Het was een finale waardig en dan ook nog in Münster, tegen een topteam. Qua voetbal was het niet hoogstaand, maar er was veel strijd en passie, zoals je mag verwachten. Een ticket voor de DFB-Pokal is nu het resultaat. Prachtig.’
‘Persoonlijk voelde het ook goed, omdat onze doelman Alexander Sebald drie penalty’s stopte. Een aantal weken terug werd hij uit de selectie gezet en hij was van plan zijn contract in te leveren. Ik heb hem daar van weerhouden en we zijn vervolgens keihard aan de slag gegaan.’
Mocht er ooit een mooie kans voorbijkomen, dan is een terugkeer niet ondenkbaar. Ik heb in Duitsland van elke minuut genoten.
‘Concurrent Leon Tigges scheurt vervolgens zijn knieband, waardoor Sebald toch weer onder de lat komt te staan. En dan gebeurt zoiets in Münster. Toeval bestaat niet, denk ik dan.’
Hoe kijken jullie terug op jullie tijd bij Rödinghausen?
Roelofsen: ‘Ik heb in totaal 19 maanden bij Rödinghausen mogen werken en ik kijk terug op een fantastische periode. Het winnen van de Westfalenpokal is voor mij dan ook het absolute hoogtepunt. Dat je afscheid neemt met iets tastbaars in de vorm van een prijs, is geweldig.’
‘Ik ben dankbaar dat ik in coronatijd bij deze club aan de slag kon gaan, ook nog eens dicht in de buurt van mijn familie. Helaas is er nu een einde gekomen aan de samenwerking, omdat de hoofdtrainer andere ideeën heeft.’
Elferink: ‘In 3,5 jaar tijd heb ik mogen meemaken dat we twee keer de Westfalenpokal veroverden. Daarnaast zijn we tot kampioen uitgeroepen in 2020. Ik herinner me nog een duel bij Rot-Weiss Essen begin dat jaar, vlak voor corona. Ruim 12.000 man op de tribunes en wij wonnen daar met 0-2. Dat vergeet ik niet snel meer.’
Roy Elferink voor de hoofdtribune van SV Rödinghausen. © Bananenflanke.nl
‘Als voetbalromanticus heb ik ook genoten van authentieke stadions, zoals in Oberhausen. Dieptepunt was toch wel het niet aanvragen van een licentie voor de 3. Liga. Dat deed pijn, ook als je ziet dat onze vervanger Verl het nu al twee seizoenen behoorlijk doet.’
Tot slot, waar ligt jullie toekomst?
Roelofsen: ‘Nog geen idee, het is even afwachten. Ik hoop dat er in de komende zes weken wat meer duidelijkheid komt. Het liefst zou ik in Duitsland willen blijven werken.’
‘Of ik een voorkeur heb? Nou, het liefst een club in de 3. Liga, maar de Tweede Bundesliga is eerlijk gezegd een absolute droom. Dan zou ik zowel op het hoogste, tweede, derde en vierde niveau werkzaam zijn geweest. We gaan het zien.’
Elferink: ‘Ik heb zelf in januari de keuze gemaakt om te vertrekken, omdat mijn functie bij de KNVB en de deeltijdbaan bij Rödinghausen geen optimale combinatie meer was. Bij de KNVB ben ik assistent- en keeperstrainer bij Vrouwen onder 19.’
‘Ik heb het erg naar mijn zin bij de KNVB en laat voor de rest alles op mij afkomen. Wel ben ik helemaal overtuigd geraakt van de Duitse voetbalbeleving. Mocht er ooit een mooie kans voorbijkomen, dan is een terugkeer niet ondenkbaar. Ik heb in Duitsland van elke minuut genoten.’
Lees ook: 'Rödinghausen en ik zijn een match'