Begin november maakt Leo Wassing met een aantal vrienden een stedentrip naar Hamburg. Een bezoek aan een voetbalwedstrijd mag daarbij niet ontbreken. Op het laatste moment worden kaarten voor FC St. Pauli bemachtigd.
Door Leo Wassing, 22 november 2019.
“Hamburg meine Perle, du wunderschöne Stadt” is het lied dat Gerrit Heesemann alias Lotto King Karl altijd voor de harde kern van HSV zong. Een meer dan toepasselijke tekst voor een weekendtrip met vrienden naar de tweede stad van Duitsland. Begin november staat een vriendenweekend (lees: voetbal en bier) naar Hamburg op de planning. Als je naar deze Noord-Duitse stad gaat heb je twee prima opties om een betaald voetbalclub in actie te zien: HSV en FC Sankt Pauli, allebei actief in de Tweede Bundesliga.
Het kan nog obscuurder door Altona 93 te bezoeken, uitkomend in de Oberliga Hamburg. Wij kiezen voor FC Sankt Pauli, althans, de kaarten moeten tijdens de trip nog geregeld worden. HSV speelt dat weekend een uitwedstrijd en Altona speelt op zondagmiddag, als wij weer onderweg zijn naar onze woonplaats Groningen. Alle hoop is dus gevestigd op het bezoeken van het Millerntor-Stadion in de wijk Sankt Pauli, nabij de beruchte Reeperbahn.
Vanuit Groningen is het helemaal niet ver rijden naar Hamburg. Althans, zonder ‘Wir bauen für Sie’-borden op de Autobahn. Als je die borden onderweg tegenkomt weet je het wel: nergens werkzaamheden te bekennen, toch langzaam (file)rijden. Dat begint nota bene al bij Bunde, vlak over de grens. Na een reis van dik vier uur komen we halverwege de vrijdagmiddag aan in Hamburg.
Wat direct opvalt tijdens het binnenrijden, via imposante bruggen en de Elbtunnel, is het schitterende uitzicht op de haven. Daar, in die haven, werken veel arbeiders met een seizoenkaart van waarschijnlijk HSV. Wat dat betreft een overeenkomst met Feyenoord, ook al een club die het moeilijk heeft, maar die altijd op z’n achterban kan rekenen. HSV-supporter Mark Dijkhuis stipte dat eerder in zijn fanverhaal al aan.
Ons hotel (Hanse Clipper Haus – aanrader) bevindt zich dicht bij de wijk Sankt Pauli en Hafen City aan de Elbe. Na een eerste verkenning te voet besluiten we een ouderwetse ‘Kneipe’ op te zoeken: Gaststätte Dreyer. Een rookverbod kennen ze daar nog niet. Het is alsof je in de jaren ’50 van de vorige eeuw bent aanbeland. De vrouw des huizes rolt tussen het tappen door op haar gemak een shagje en serveert pils met een enorme schuimkraag. De halve liters Lübzer (van de Mecklenburgische Brauerei Lübz) smaken er uiteraard niet minder om.
Tijdens het bierdrinken doen we op social media toch maar een oproep om aan kaarten te komen voor FC Sankt Pauli tegen Karlsruher SC. Het duel is al weken uitverkocht en het ziet er niet naar uit dat we aan drie kaarten kunnen komen. Ons plan is in dat geval om op tijd naar het stadion te gaan op zaterdag om wellicht kaarten op de zwarte markt te kopen. Achteraf ook een prima plan, want er lopen voor de wedstrijd genoeg supporters rond die hun kaartje tegen normale prijzen willen verkopen. Je wordt niet verneukt bij Sankt Pauli.
Wij hebben het geluk dat we via Twitter worden geattendeerd op de website van Sankt Pauli. Daar zijn her en der toch nog kaarten te koop. Ineens zien wij drie groene puntjes op een stadionplattegrond. Te mooi om waar te zijn: het zijn ook nog plekken op de Südtribune, waar de ultra’s staan. Een account is snel aangemaakt en betalen via creditcard gaat zowaar nog sneller. Gelukt! We gaan naar het Millerntor-Stadion, naar FC Sankt Pauli, op de Südkurve. De barvrouw ziet ons geluk in de ogen en zet prompt drie nieuwe halve liters op tafel.
En daar blijft het niet bij. Die avond en nacht nemen we uiteraard een kijkje op de Reeperbahn. Nu zijn wij Groningers best wel wat gewend (en tegelijkertijd verwend) met onze Peperstraat en onbeperkte sluitingstijden. Hamburg overtreft echter alles. De Reeperbahn – door ons liefkozend Peperbahn genoemd – is een bizar uitgaansgebied met ontzettend veel kroegen en clubs. Er komt geen einde aan en dat hebben wij geweten toen we pas in de ochtend uiteindelijk ons bed opzochten in het hotel.
Na slechts een paar uur slaap staan we op tijd op om naar de lunchwedstrijd – aftrap 13.00 uur – van Sankt Pauli te gaan. Matchday! Een Über (sowieso een aanrader tijdens zo’n trip) brengt ons binnen tien minuten naar het stadion. Eerst maar eens ontbijten bij een van de vele worsttenten buiten het stadion. Zo’n uur voor de wedstrijd is het al behoorlijk druk rondom het stadion.
En ja, er is al ontzettend veel gezegd en geschreven over de supporters van Sankt Pauli. Toch moet je het een keer in het echt meemaken: de vriendelijke sfeer en de bijzondere linkse types die je tegenkomt. Veel doodskoppen, veel sjaaltjes, veel zwart en heel veel stickers in, op en rondom het stadion. Ook veel supporters in een Celtic-shirt, want beide supportersgroeperingen zijn vrienden van elkaar.
Een domper is de rij voor de kaartjes die je voor de wedstrijd dient af te halen. We missen het eerste kwartier van de wedstrijd, omdat we te lang in de rij staan om onze kaarten te bemachtigen. Helaas moeten we daarom ook de opkomst (op de klanken van AC/DC) van beide clubs missen; gescoord wordt er in de eerste vijftien minuten gelukkig niet. We nemen uiteindelijk onze plaatsen in, staan hoog en hebben uitzicht op de harde kern die continu blijft zingen. Dankzij twee rake strafschoppen, door de VAR toegekend, komt Sankt Pauli op een riante 2-0 voorsprong en hebben wij twee keer uitbundig meegejuicht met Song 2 van Blur.
Toch houdt Sankt Pauli slechts een punt over aan het duel, omdat Karlsruhe vlak voor tijd langszij komt (2-2). De supporters in het uitvak zijn voor het eerst luider te horen dan de Sankt Pauli-supporters. Hoewel: bij het ‘Scheiss Sankt Pauli’ zingen de thuissupporters op ludieke wijze hartstochtelijk mee. Je merkt de teleurstelling bij de supporters, want een 2-0 voorsprong tegen een matig Karlsruhe mag je natuurlijk nooit meer weggeven.
Na de wedstrijd maken we ons wederom op voor een avondje uit op de Reeperbahn. Eerst wordt er gegeten bij Blockbräu, een typisch Duits restaurant met eigen gebrouwen bier, schlagermuziek en schnitzels als deurmatten. Een goede bodem leggen is raadzaam met het oog op de avond en nacht die volgen. Het feest gaat weer tot in de vroege uurtjes door, maar met de nacht ervoor nog in het achterhoofd nemen de krachten wel af.
Na twee fantastische dagen in de Duitse havenstad rijden we zondagmiddag moe, maar voldaan, weer naar Groningen. Ik kan het iedere voetballiefhebber aanraden. Hamburg is een stuk authentieker dan de steden in het Ruhrgebied en je hebt dus keuze uit twee gerenommeerde clubs: HSV en Sankt Pauli. Een leuke bijkomstigheid is ‘Die sündigste Meile der Welt’: bierdrinken in dubieuze cafés, bordelen, ranzige filmtheaters en lapdancelokalen...